Noodopvang algemeen
Een noodopvang is een tijdelijke plek waar vluchtelingen verblijven totdat er een plek voor hen is in een regulier asielzoekerscentrum (azc). De voorzieningen zijn eenvoudiger en de opvang is gericht op de eerste levensbehoeften zoals onderdak en rust.
De Spreidingswet, wat is dat?
Vanaf 1 februari 2024 stelde het kabinet de Spreidingswet op. In de Spreidingswet is vastgesteld hoeveel opvangplekken er in heel Nederland nodig zijn. Die plekken worden verdeeld over de twaalf provincies. De provincies verdelen deze plekken daarna over hun eigen gemeentes. Dat gebeurt op basis van het aantal inwoners en de sociaaleconomische score van een gemeente. Overal in Nederland krijgen gemeentes dus de verplichte opdracht om een bepaald aantal asielzoekers op te vangen.
De cyclus van de Spreidingswet duurt twee jaar. Er gaan berichten rond in de media dat het kabinet de Spreidingswet vroegtijdig intrekt, maar daarover zijn nog geen definitieve afspraken gemaakt. Ook is het nog niet duidelijk of er dan nieuwe regels komen voor gemeentes over de opvang van vluchtelingen. Op dit moment geldt de Spreidingswet nog en voelen we ons verantwoordelijk om hulp te bieden waar het nodig is. Veel van onze (buur)gemeenten vangen al vluchtelingen op.
De samenstelling
De samenstelling van de groep vluchtelingen in Lingewaard is niet bekend. Deze verandert doorlopend. Het gaat om gezinnen, mannen, vrouwen, kinderen van diverse leeftijden en nationaliteiten, allemaal mensen die asiel aanvragen in Nederland.
Het COA is verantwoordelijk voor de noodopvanglocatie voor asielzoekers
Wanneer omwonenden vragen hebben kunnen zij onder andere terecht bij de gemeente en bij het COA. Het COA regelt de beveiliging op het terrein van de noodopvang, zowel overdag als ’s nachts. Voor de veiligheid buiten het terrein zijn de politie en de BOA’s van de gemeente verantwoordelijk.